Wygranie sprawy frankowej i unieważnienie umowy kredytu to marzenie i cel wielu frankowiczów. Niestety, jest to dopiero pierwszy krok w stronę całkowitego uwolnienia się od finansowego zobowiązania. Zobaczmy, o jakich sprawach muszą pamiętać byli kredytobiorcy, aby móc zapomnieć o długu.

Kredyt frankowy – co z nim zrobić?

Kredytu frankowego można pozbyć się na kilka sposobów. Niektórzy wybierają powolną, regularną spłatę pozostałego zobowiązania lub spłatę kredytu przed terminem. Są to jednak niekorzystne finansowo metody. Inni frankowicze decydują się zawrzeć ugodę z bankiem. Taka ugoda sprawia, że zmienia się waluta kredytu – z franków szwajcarskich na złotówki. To rozwiązanie również jest bardziej korzystne dla banku niż dla samego kredytobiorcy. Ostatnim, najbardziej skutecznym i opłacalnym dla dłużnika sposobem na pozbycie się kredytu jest pozwanie banku. Dawniej, pozwy instytucji finansowych nie były zbyt popularne, gdyż wiele z nich kończyło się niepomyślnie dla pozywających. Jednak od 2019 roku, czyli od czasu w którym zapadł wyrok wydany przez Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej, uznający klauzule waloryzacyjne w umowach kredytowych za niedozwolone, liczba pozwów składanych przez frankowiczów przeciwko bankom stale rośnie. Co więcej, większość tych spraw rozwiązywana jest na korzyść kredytobiorcy. Frankowicze mogą wtedy liczyć na odfrankowienie kredytu lub na unieważnienie umowy kredytowej we frankach. Ta druga opcja jest bardziej pożądana przez dłużników, gdyż sprawia, że umowa pomiędzy bankiem a kredytobiorcą jest uznawana za nieważną, dzięki czemu nie musi on już dłużej spłacać kredytu. Co ciekawe, pozew przeciwko bankowi może złożyć nie tylko kredytobiorca, który w danym momencie posiada i spłaca dług, ale również osoba, która spłaciła już swój kredyt we frankach w całości. Po wygraniu sprawy przeciwko bankowi, taki były kredytobiorca nawet po latach może odzyskać stracone w związku z kredytem pieniądze.

Problemy z rozliczeniem z bankiem

Rozliczenie kredytobiorcy z bankiem to kwestia, która często budzi wiele emocji. To, jak będzie wyglądało takie rozliczenie zależy od wielu czynników, np. na jakim etapie spłaty kredytu został wydany wyrok, czy kredytobiorca ma nadpłatę ponad kwotę udostępnionego kapitału czy ma niedopłatę, którą musi wyrównać. Zgodnie z orzecznictwem Sądu Najwyższego, zarówno kredytobiorcy, jak i bankowi przysługują dwa odrębne roszczenia. Bank ma obowiązek zwrócić frankowiczowi pełną kwotę wpłaconą przez niego w ciągu ostatnich dziesięciu lat od dnia złożenia pozwu, a frankowicz zaś musi zwrócić bankowi jednorazowo całą sumę kredytu udzielonego.

Wykreślenie hipoteki z księgi wieczystej

Problematyczne może być także wykreślenie hipoteki. Niektóre banki wydają zgody na wykreślenie hipoteki, a niektóre nie. Tym drugim, zdarza się odmawiać wydania dokumentu, wyjaśniając to intencją dalszego procedowania w sprawie. Tymczasem, to czy referendarz wykreśli hipotekę bez zgody banku i weźmie pod uwagę wyłącznie prawomocny wyrok ustalający nieważność umowy kredytu, zależy tylko od dobrej woli referendarza. Warto jednak pamiętać, że co do zasady, referendarz powinien hipotekę wykreślić. Podstawą do tego, jest Uchwała Sądu Najwyższego z dnia 8 września 2021 r. (III CZP 28/21), w której sąd uznał, że wykreślenie hipoteki nie wymaga wytaczania odrębnego powództwa. Oznacza to, że jeśli wyrok o stwierdzający nieważność umowy kredytu jest prawomocny i nieważność umowy kredytu jest przez sąd stwierdzona w sentencji wyroku, to dołączając go do wniosku o wykreślenie hipoteki, takie wykreślenie powinno się uzyskać.

Co z historią w Biurze Informacji Kredytowej?

Kolejny problem dla kredytobiorcy może stanowić wniosek o usunięcie informacji o zobowiązaniu kredytowym z BIK. Taki dokument może złożyć tylko wierzyciel i ma na to 14 dni. W praktyce jednak, banki często zwlekają ze złożeniem takiego dokumentu, co sprawia, że wymazanie informacji z BIK może trwać dość długo.